W Malborku znajduje się wiele szkół, w których można próbować zapisać się do klasy pierwszej. Każda ze szkół ma zapewne swoje ciekawe tradycje i osiągnięcia. Jednak Liceum im. H. Sienkiewicza to najstarsza średnia szkoła w Malborku i jego okolicy, a więc szkoła o największym doświadczeniu i już legendarnej tradycji.
Pierwsi uczniowie rozpoczęli naukę 4 września 1945 roku. Już w 1946 pierwszych 8 absolwentów otrzymało upragnione świadectwa dojrzałości. Liczba uczniów rosła wraz z napływem nowych mieszkańców i rozwojem miasta. W 1947 roku było już 34 absolwentów, w 2000 roku 156, a w 2003 będzie ich najwięcej, bo aż 190.
Budynek został wybudowany w 1874 r. na zlecenie ówczesnych rajców miasta i miał wtedy zaledwie 10 izb lekcyjnych. Mieściło się w nim wyższe gimnazjum dla dziewcząt Luisenschule. Trzydzieści lat później dobudowano budynek z aulą i salę gimnastyczną. W 1926 r. – w 16 izbach lekcyjnych uczyło się 560 uczniów. Luisenschule przetrwała aż do grudnia 1944 r. Wśród nazwisk uczniów i nauczycieli ówczesnej szkoły można było zawsze odnaleźć nazwiska polskie.
Jakby nie patrzeć, mury naszej szkoły prawie nieprzerwanie rozbrzmiewały wesołym gwarem uczniowskiej braci. Od samego też początku były świadkami ważnych wydarzeń historycznych. Tutaj, pod okiem doskonałych i wspaniałych pedagogów, kształtowały się osobowości późniejszych pisarzy, twórców kultury, luminarzy nauki oraz posłów i innych działaczy życia społecznego.
W Liceum odrodziły się pierwsze ogniwa harcerstwa, które bardzo prężnie się rozwijało i zapisało się w historii Malborka złotymi głoskami. Zawsze też bardzo dbano o wysoki poziom nauczania i krzewienie kultury. Tuż po wojnie w szkole powstał pierwszy teatr.
Rozpoczął swoją działalność pierwszy chór, którego tradycje śpiewacze kontynuował „Cantores Malborienses”, a obecnie „Semper Cantantes” – I nagroda cum laude na 48 Europej-skim Festiwalu Muzyki dla Młodzieży w Nerpelt (Belgia).