Dzień 14 października, zwany Dniem Edukacji Narodowej lub po prostu Dniem Nauczyciela to pamiątka po powstaniu Komisji Edukacji Narodowej, która na zawsze zmieniła oblicze polskiej edukacji. To dzięki niej rozwinięta została sieć szkół oraz pozwolono uczyć się dziewczętom, choć lista zasług jest dużo dłuższa. Trudno wyobrazić sobie, jak wyglądałyby nasze dzisiejsze placówki bez osiemnastowiecznej reformy.
Dla tworzących szkołę nauczycieli, a także uczniów jest to święto niesłychanie ważne. To czas, kiedy możemy podziękować wszystkim profesorom za trud włożony w nasze kształcenie. Tylko współpraca z naszymi nieocenionymi nauczycielami pozwoli nam na realizację swoich celów i spełnianie marzeń. To także moment, by podziękować tym osobom, których, niestety, być może na co dzień nie dostrzegamy, ale bez nich niemożliwa byłaby sprawna praca szkoły- pracownikom administracji i obsługi.
Jak co roku, tak i tym razem, w naszej szkole odbył się uroczysty apel, podczas którego wszyscy pracownicy szkoły, a także uczniowie mogli obejrzeć spektakl przygotowany przez panie: Magdalenę Kubaszewską, Jowitę Uniewicz i Marię Seibert. Na początku pani Jowita Uniewicz, w imieniu Samorządu Uczniowskiego, przywitała wszystkich. Potem rozległ się kawiarniany gwar i dźwięk muzyki. O co chodzi? Przez długi czas temat spektaklu owiany był tajemnicą. Jak się okazało, poświęcony był twórczości Agnieszki Osieckiej, intelektualistce, autorce setek wierszy i tekstów piosenek do dziś chętnie wykonywanych. Piosenki i teksty Osieckiej to ogromna część polskiej kultury. Choć wielu z nas może nie zdaje sobie z tego sprawy, na pewno potrafimy zanucić przynajmniej kilka z nich. Mogliśmy tego doświadczyć choćby dzisiaj, kiedy na scenie słychać było wykonanie „Małgośki”, „Uciekaj moje serce” czy „Okularników”. W przedstawieniu wzięli udział nie tylko nasze utalentowane koleżanki i zdolni koledzy z klas I, II i III, ale również zaproszeni absolwenci – Magdalena Kupińska, Agata Kujawa i Tadeusz Seibert, co stanowiło nie lada niespodziankę. Podczas spektaklu padło wiele pięknych i mądrych słów dotyczących miłości, rozstań, życiowych rozterek. Mottem stały się słowa poetki, kończące przedstawienie:
Przyjaciele moi i przyjaciółki! Nie odkładajcie na później ani piosenek, ani egzaminów, ani dentysty, a przede wszystkim nie odkładajcie na później miłości. Nie mówcie jej „przyjdź jutro, przyjdź pojutrze, dziś nie mam dla ciebie czasu”. Bo może się zdarzyć, że otworzysz drzwi, a tam stoi zziębnięta staruszka i mówi „Przepraszam, musiałam pomylić adres…” I pstryk, iskierka gaśnie.
Po chwilach radości, zaprawionych sporą dawką wzruszeń i refleksji, nadszedł czas na podziękowania i wręczenie nagród dla nauczycieli. Pani Dyrektor Hanna Lalak serdecznie podziękowała wszystkim zaangażowanym w spektakl. Następnie uhonorowała najbardziej zasłużonych pracowników, przyznając im Nagrody Dyrektora Szkoły. Podzieliła się z nami również radosną wiadomością, że p. Joanna Lamkowska oraz p. Bogdan Kuchar otrzymali nagrodę Starosty Powiatu Malborskiego, p. Bogdan Kuchar został także uhonorowany Złotym Medalem za długoletnią pracę. Srebrne medale otrzymały panie: Dorota Klofczyńska i Małgorzata Konkol- Cioch. Wyjątkowym momentem apelu było podziękowanie dla żegnającego się z naszą szkołą p. Krzysztofa Teza, które spotkało się z owacją na stojąco i gromkim odśpiewaniem: „Sto lat!”.
Drodzy nauczyciele, jeszcze raz w imieniu w wszystkich uczniów, serdecznie Wam dziękujemy!
Zespół redakcyjny
Zespół redakcyjny